Kolce Róży - to moc, którą obdarza sama Szyszymora. Podobno ma ją w sobie każdy Ciernisty, od zarania dziejów, od pojawienia się w łonie matki po śmierć, nie każdy jednak ją odkrywa. Aby móc z niej korzystać należy mieć rzecz jasna przyzwolenie sfory. Dzięki aprobacie przełożonych może zerwać na terenach swojego stada różę. Po nakłuciu się kolcem rośliny staje się ona Czarną Różą, która nigdy nie usycha; nie może z niej również korzystać nikt prócz jej właściciela. Posiadacz może sprawić, że kolce, których jest na łodydze dziesięciokrotnie więcej niż powinno, spadną deszczem na dowolną ilość jego wrogów (na jednego przeciwnika przypadają trzy kolce, ale jeżeli obdarzony mocą skupi się tylko na jednej osobie liczba wzrasta aż do siedmiu, więc trzeba wykalkulować, co się bardziej opłaca), wysysając z nich energię witalną, co skutkuje odjęciem 10 punktów życia przez każdy kolec z osobna. Następnie kolce za pomocą dziwnej siły powracają do swej matki. Kolczasty musi się śpieszyć, bo jeżeli upłynie godzina nie będzie mógł wykorzystać swojej szansy - energia wyparuje. Jeśli jednak zdąży i natrze się (lub kogoś, może nawet kilka osób) jednym z płatków uzyskuje tyle punktów życia, ile odjął wcześniej ofiarom. Jest to więc przeniesienie energii z jednego ciała do drugiego.
Czeluści Próżni - dziwna, skłaniająca do refleksji przez swój ekscentryzm, ale jakże przydatna moc. Jej właściciel jest w stanie zamknąć swojego wroga w próżni. Pies zamknięty jest wtedy w wymiarze, w którym jest tylko on i jedno wielkie NIC. Nieważne ile będzie szedł przed siebie, nie trafi na nic innego niż wszechogarniającą czerń. W momencie użycia mocy przeciwnik znika gwałtownie z pola walki, by powrócić na nią po pełnej godzinie, lecz zapomniawszy o konflikcie. Raz na miesiąc posiadacz jest w stanie dodatkowo obezwładnić delikwenta całkowitą amnezją.
Kły Wampira - pies napiętnowany wampiryzmem. Wbrew pozorom nie obawia się światła, które wprawdzie gorszy go, gdyż woli ciemność. Nie śpi również w trumnie; to wszystko to zwyczajne mity... Aczkolwiek faktycznie pije krew. Z jednej strony to dar, z drugiej - przekleństwo. Jeżeli nie ukąsi choć jednej osoby w miesiącu słabnie: w rezultacie musi odjąć sobie 10 punktów życia, w przypadku zapolowania na jakieś zwierzę i wypicia jego krwi - tylko 5 punktów. Kiedy kogoś gryzie równocześnie śle mu do żył truciznę, która nie pozwala ruszyć się ofierze przez całość spektaklu ani chwilę po nim, by dać czas wampirowi na ucieczkę (trwa to pół godziny), a później jad paraliżuje dowolną kończynę.
Shruikan - dzięki Shruikanowi pies ma otwarte oczy, dosłownie i w przenośni. Dostrzega on ukryte fragmenty otoczenia, w tym i osoby, które za pomocą różnych dziecinnych sztuczek próbowały stać się niewidzialne przed jego bystrym spojrzeniem. Z łatwością odnajduje zasadzki i pułapki, nie musząc się ich nawet specjalnie wystrzegać, gdyż każdą ujrzy z dużym wyprzedzeniem. Jakby tego było mało sam idealnie opanował zdolność kamuflażu. Kiedy tego pragnie zamienia się w Cień, amebę o rozmaitych kształtach, przez którą wszystko przenika i dlatego nie można jej w żaden sposób zadać ran. Cieniem można być maksymalnie dziesięć postów, potem cząsteczki zaczynają się rozpadać, co grozi odjęciem 10 punktów życia za każdy dodatkowy post.
Isidar Mithrim - moc zarówno ofensywna, jak i defensywna, robiąca, zdaje się, najwięcej zamętu w psiej psychice. Ten, kto ją posiadł, potrafi sprawić, iż dla wybranego psa nastaną na świecie ciemności niezależne od aktualnej pory dnia, mrok o tak głębokiej czerni, że będzie bez różnicy czy pies otworzy czy zamknie oczy. Wtem jednak pojawiają się kolory i barwy, które zaledwie przed chwilą oglądała ofiara. Znajduje się ona w tym samym miejscu co przedtem, które w rzeczywistości jest jednak jedynie wytworem jej wyobraźni, obłudną iluzją. Podsuwając jej fałszywe wizje karmi się ją cierpieniem, zamykając w wyimaginowanych kajdanach bólu. Cała sesja trwa nie więcej niż trzy posty właściciela mocy, jednak potrafi ona zadać wybraną przezeń fobię i zamącić w głowie tak bardzo, że przeciwnik może uznać za wroga najlepszego przyjaciela.
Mordercza pieśń - ułożona, o ile zawierzać legendom, przed wieki, na cześć kolczastego bóstwa: Szyszymory. Ta w zadowoleniu obdarzyła swych wiernych poddanych nadprzyrodzoną mocą. Ilekroć wydobędą z siebie starożytną melodię, będą w stanie kontrolować wszystkie osoby w zasięgu ich głosu. Hipnotyzer jest w stanie rozkazać im dowolne czyny, a one muszą zostać wypełnione bez względu na prawdziwe chęci ofiar. Słowa pieśni kończą się po pięciu postach śpiewaka, który ostatnią wysoką nutą potrafi wyzbyć delikwenta dowolnego zmysłu. Moc z oczywistych względów nie oddziałuje jednak na Ciernistych.
Indeks 
