Poniżej widnieją opisy wszystkich sfór na forum. Dobrze jest się z nimi zapoznać, dzięki temu można łatwiej wybrać sforę, do której chce się należeć.
Jaka jest sfora lasu? Wiele można by o niej opowiadać, chociaż pewnie każdy ma na nią swoje zdanie. Acz ty wędrowniku winieneś wiedzieć, iż jest to sfora niezwykle pokojowa. Wszyscy żyją tu w idealnej harmonii ze sobą oraz otaczającą naturą. Zapewne zaraz przyjdzie Ci do głowy obraz biegających po łąkach psów, ganiających za motylkami. Niech cię nie zwiedzą te stereotypy. Wbrew pozorom Sfora Lasu to skupisko wieli rożnych charakterów, którzy, gdy potrzeba staną do walki w obronie swoich bliskich.
Każdy ma prawo do zmierzania swoją własną drogą, udoskonalania samego siebie. Nikt nie zostanie przez społeczeństwo tej sfory odepchnięty, czy to dobry, czy też zły, dopóki nie wyrządzi się krzywdy żadnemu z leśnych to chyba oczywiste. Zawsze panuje tu wesoła i przyjacielska atmosfera, do kto której wkręcić się może każdy. Nowi członkowie bez problemu otrzymają potrzebną pomoc, aby czuć się jak najlepiej pośród leśnych psów. Można by rzecz, że Sfora Lasu to jedna wielka rodzina, w której wszyscy sobie pomagają — chociaż rodzina, jak to rodzina — wiadomo czasem jakieś zgrzyty się pojawią, acz rzadko się to zdarza. Dołączają do ów społeczności nie musisz się obawiać samotności.
Optymistycznie nastawienia do świata zawsze znajdą wyjście z jakiejś sytuacji. Nie poddają się szybko. Gdy trzeba zawalczą o swoje.
"Doświadczalnie stwierdziłem, że jestem jak woda rzeki, odbijająca zmienne kolory brzegów między którymi płynie, burze, obłoki, błękit nieba, sama bezbarwna."
Sfora Wody jest sforą neutralną. Jak sama nazwa mówi ich głównym żywiołem, które ubóstwiają jest tylko i wyłącznie woda. Napawają się widokiem nawet najmniejszego strumyka, z rozkoszą wsłuchują się w szemranie wody na wodospadzie. Psy z tej Sfory mają niezwykły talent co do pływania, sami także potrafią manipulować wodą jak i porozumieć się z podwodnymi zwierzętami, a także oddychać w morskich głębinach. Jako Sfora neutralna mają zazwyczaj dobre nastawienie do innych Sfor, ale niekiedy potrafią ukazać swoje drugie..złe oblicze. W sforze panuje niezwykły szacunek a także chęć pomocy, którą udzielają Ci silniejsi słabszym, nie przechodzą koło bólu i cierpienia obojętnie. Nowi nie są nam obojętni, wręcz przeciwnie w Sforze są traktowani jak jej stali bywalcy. Nawet same szczeniaki zyskują u nas swoją łaskę, gdyż to oni są przyszłością naszej Sfory i to oni niegdyś wniosą ją na wyżyny. Żeby być prawdziwym wodnym, trzeba poznać dokładnie naszą Sforę, to iż otrzymujesz kolor i rangę nie świadczy o tym iż jesteś w pełni wodnym. Trzeba jeszcze umieć nim być.
Są oddani swojemu bóstwu Ferrusowi, który jest dla nich niezwykłym wzorem do naśladowania, to mu zasze oddają cześć i chwałę, jako władcy wody.
Sfora Śniegu... Jakże ułudna to nazwa, skoro Oszronione psiska wcale a wcale nie są przesiąknięte lodową krwią! Miano sfory wywodzi się od charakteru jej członków - tak trwałego, hardego i mocnego, jak lód, bądź wręcz przeciwnie, to jest wiotkiego, lekkiego oraz delikatnego, jakie są płatki śniegu. Z tego wniosek, że SŚ jest mieszanką skrajnych osobowości.
Częstokroć historia lub obyczaje Śnieżnych wiążą się z zimą, chłodem, grozą, czy też iście "puchowymi" doznaniami. Czyli i te czynniki są skrajne, a jednak łączą członków grupy w niezbitą oraz trwale spójną całość. Ponadto uwielbiają oni wolność i niepodległość - z tym też kojarzy się tenże wichrowy żywioł. Dążą do tego, by nie być zwykłymi pieskami na uwięzi, chwytanymi przez kagańce, ciągniętymi na smyczy, podlegającymi Alfom czy komukolwiek innemu, a pragną żyć według własnych idei - co jednak nie oznacza, iż swych przywódców traktują w sposób nieodpowiedni.
Lodowych cechuje głęboka wiara we własne, okryte bielą bóstwo - niezbrukanego Pegaza, hojnego dawcę miłości, przykładnego boga. Karze on grzeszników i miłuje dobroczyńców, obarcza jarzmem sankcji niewiernych oraz daruje swym wyznawcom godne ich upominki.
Śniegowi, neutralnie nastawieni do innych psich stad, nie stawiają przed sobą żadnych wymogów. Ni pokój, ni wojna im nieobce, bowiem lizały smak jednego i drugiego, a co ma się stać, niechaj się zdarzy - jak mówi ich dewiza.
Pełni temperamentu, może nieco szaleni, ale niesamowicie lojalni i wierni. Tak, to właśnie Ogniści, którzy jako jedyni potrafią rozniecić płomień w Twej duszy. Nie są źli, aczkolwiek nie są również dobrzy. Są... neutralni, w sam raz. Choć z pozoru mogą wydawać się twardzi, obojętni i może nieco chłodni, w środku, pod cienką skorupką, siedzą prawdziwi przyjaciele, gotowi oddać życie za swych bliskich, za sforę, za swe przekonania. Nie widać tu szczególnego podziału na lepszych i gorszych, na tych, którzy są tu od zawsze i tych, którzy pojawili się dopiero wczoraj. Każdy, kto na pokaże na co go stać, kto wykaże się odwagą i męstwem, zasługuje na szacunek ze strony wszystkich Ognistych i otrzymuje go. Są jak rodzina. Wszyscy znają wszystkich, gotowi są pomóc sobie nawzajem, nawet jeśli czasem nie przejawiają pozytywnych chęci wobec innych. Są... wyjątkowi. Szczególni. Jedyni w swoim rodzaju. Nawet jeśli nie chcesz do nas dołączyć, nie odrzucaj względów Ognistych, gdyż są wspaniałymi kochankami, mianowicie w ich słowniku nie istnieje słowo "zdrada". Lecz nawet oni wszyscy mają złą stronę. Trochę okrucieństwa, wcześniej wspomnianego szaleństwa, z chęcią posługują się cynizmem i sarkazmem, zrzucając maskę idealnych piesków. Wykazują się szczególną wolą walki, mając także do nich predyspozycje. Wiele urozmaiceń, takich jak aury, możliwość częściowej mutacji w mityczne stworzenia, magiczne kule, szklane półksiężyce... to zaledwie kilka z możliwości jakie oferują Ogniści. Możesz urozmaicić swą fabułę spoglądając przez całkowicie inny pryzmat na świat, dzięki Gmachowi Istnienia, zdradzającego tajemnice całkiem innej rzeczywistości, jakiej nie byłeś świadom. Ktoś Cię zdradził, poniżył...? Bez problemu możesz włamać się do jego snu, zsyłając mu dowolne senne mary i strachy, przysparzając mu traum i fobii... lecz to nadal nie wszystko. Chcesz wiedzieć więcej? Dołącz do nas.
Potęga Mroku"
To ich mroczne uzależnienie...
Ogarnie Cię i sparaliżuje istnienie.
Już o zmroku się skradają,
Wszelkie nadzieje na lepsze życie wykradają.
Ich rozszarpana wiara kona,
W ciemnej nocy kącie, szalona.
Kiedy odejdą, pozostawiając po sobie wielką ranę,
Będziesz prosić o niebo i piekło, na zmianę.
Ta dzika pustka w oczach doprowadza do obłędu...
Może zawitasz w ich Mrocznym Kręgu?
Korpus porosły ciemnicą i osiadły na czworgu gnatów, u którego rubieży zawieszony na spawie poczerniałego blizną walki karku zalega czerep wyposażony w dwoje cierpiętniczych oczu, wysadzanych podłością i wyzutą z emocyj próżnią - Mroczny.
Kakofonia wrażeń, oplutych przede wszystkim lojalnością, poczuciem własnej godności, zaciętością, piołunem, determinacją, braterskością, szlachetnością, bezwzględnością, spontanicznością i... chęcią włóczenia flaków po asfalcie niewinności - cechy.
Wkrapiająca się w mrok jasność - przyzwoite charaktery - tworzą szarą półprzezroczystą i kosmatą zawiesinę plugawości - Niezniszczalni.
Skurcz spastyczny - uśmiech.
Pył potraktowany wichurą - trwoga.
Nagromadzone przez wieki pokłady starożytnej magii - szlachetność.
Twarde i spięte oblicze, rozluźniające się, rozpływające w pogardliwe grymasy - zwyczajność.
Lekceważące okrucieństwo, utopione w ślepiach - chęć oglądania krwi, walącej z tętnic w rytm agonicznych uderzeń serca.
Ostra replika włócząca swą istotę na krańcu pyska - odpowiedź.
Paskudny śmiech lub milczenie - kolejne zwycięstwo.
Jeśli nie chcesz, by Twego karku dosięgły ich chętne krwi szpony i kupa zębiny i szkliwa wraz z ogniwami spiętymi skrzętnie w łańcuch... Jeśli nie chcesz zostać tysięcznym ich pojmanym...
Jeśli nie chcesz zdechnąć w karoserii obśmianego i oplutego nadgorliwca lub plugawego robaka... Jeśli nie chcesz zostać ich kolejną zabawką.
A jeśli chcesz... Jeśli chcesz być niepokonanym i jeśli chcesz być bezpiecznym u boku setek swych braci... Jeśli chcesz pozwalać ziemi pić krew niewinnych lub jeśli chcesz wywracać wątpia tych, którzy się Ci nastręczyli...
Jeśli chcesz być strachem w oczach każdego napotkanego...
Zostań jednym z nas. . ~by Cormercal
Każde zwierzę charakteryzuje pewna specyfika w zachowaniu, które przez wielu może być źle zinterpretowane. Cierniści to aktorzy, którzy potrafią nosić niejedną maskę na rzecz przedstawienia jakim jest życie. Nie są, zatem postaciami jednoznacznymi. Oznacza to również, iż można zaobserwować wahania charakterów od tych najbardziej pozytywnych i szalonych, do tych nietypowych, mroczny a nawet iście krwiożerczych. Nie da się zdefiniować konkretnie nikogo z Ciernistych, zatem pozostaje to tylko w sferze domysłów. Nic nie jest u nich typowe, jednoznaczne i niezmienne.
Jednakże głównymi cechami ich jestestwa jest gniew, pożądanie mroku jak i manipulacja słabszymi, których nazywają robakami od zarania dziejów. Są to mimo wszystko bestie, nie ustępujące nikomu, nie pozwalające pluć sobie w pysk ani sobą pomiatać. Niosą ze sobą chaos, jeżeli jest taka potrzeba. Są ogniem, który wzniecony pali wszystko i wszystkich, pozostaje popiół a żadne życie nie może już wtedy zaistnieć. Istoty doskonałe, do kości zżarte ciemnością? Odpowiedź jest tuż za wami, gdzie śmierć się do was uśmiecha z kosą tuż przy waszej szyi.
Demoniczna rzesza zdaje się być tą najohydniejszą, najbardziej okrutną ze wszelkich psich nacji - lecz to jedynie zgubne stereotypy! Prawdą bowiem jest stwierdzenie, iż każdej Bestii przypisuje całkiem odmienne od swych braci uosobienie; jako bywa w naturze, każda poczwara przedstawia różny temperament, różne cechy oraz światopogląd, a także inne od reszty wprawy oraz wszelakość pnących się ku doskonałości talentów. Wbrew znanemu powiedzeniu - niemożliwym jest jednolite określenie Demonów. W każdym jednak odnaleźć można kapkę okrucieństwa - czy to względem psich wrogów, czy cudzych bogów, czy też jako owoc amoku.
Warto jednak wspomnieć o iście pirackich cechach co poniektórych członków tej braci. Niegdyś Demony odznaczały się także założoną przez nie grupą, to jest załogą wilków morskich, wielbiących posmak przygody oraz, rzecz jasna, ognistego rumu... Niestety, wspaniały okręt piratów pożarty został przez bałwany oceanów, a sama załoga została rozwiązana. Jednak pijańska, nabrzmiała rządzą nowych doświadczeń osobowość zagnieździła się w określonych psiskach, bez najlichszych zamiarów opuszczenia ich cielsk.
Mówiąc o relacjach z szóstką pozostałych sfor jako o samych Bestiach nie należy określać, iż jedna psia rzesza jest im wroga, kolejna zaś przyjazna - bowiem każda jednostka traktowana jest w sposób, w jaki winna być obchodzona, na jaki sama sobie zezwoliła ciężkością własnego znoju. Demony nie burzą więzi między daną nacją z powodu wykroczenia jedynego jej członka - by do tego doszło, wszelkie psiska z owej musiałyby posiadać nieznośny, natrętny temperament jako ten jeden jej przedstawiciel.
Indeks 
