Święto Pazurów Szyszymory - poważne i dość specyficzne święto. Ze Sfory Ciernia zostają wybrane trzy psy, które niezwykle zasłużyły się dla stada. Nie mogą to być jednak ani Alfy, ani Bety. Decyzję o podarowaniu miecza podejmują Alfy i czynią to w tajemnicy przed resztą Sfory.
Ze świętem wiąże się pewna legenda mówiąca o Szyszymorze, która wyrwała sobie 3 szpony i podarowała je kowalowi, który wykuł z nich trzy nadzwyczajne miecze nim zmarł od ich niszczącego działania na osobę nieprzygotowaną.
Święto Pazurów Szyszymory - okres, który uwieńczony zostaję wręczeniem trzech mieczy najbardziej zasłużonym ze stada. Zaszczytu tego nie mogą dostąpić osoby u władzy, jak i Wyrocznia, które całą swą osobą scaliły się z ideologią Ciernia. Wyznaczone miesiące upływają w atmosferze podekscytowania i wzajemnych prób odrzucenia nimbu tajemnicy względem podarunku ostrzy. Całokształt zapewnia doskonały materiał na przygotowywanie polowań, misji lub innych uroczystości ku czci Bóstwa, jakby to jej osąd, a nie decyzja Alf miała wpływ na to, czy właśnie nie ty zostaniesz posiadaczem broni.
W historii święta napomknięte jest o bezimiennym kowalu, który w geście ujęcia nieprzerwanie płynącej mocy Szyszymory, skradł jej trzy pazury, z których następnie wykuł broń. Zachowanie to nie zostało przychylnie odebrane, dlatego też istota po wykonaniu swego zadania zmarła w dziwnych okolicznościach. Szpony zaś obdarowywały mocą wyłącznie tych, którzy w żaden sposób nie szkodzili idei Ciernistych.
Tarey'ane - znaczący tyle co "Toksyna". Długi miecz o ciemnym ostrzu, na którym widnieją ciemno-fioletowe znaki. Jelec Tarey'ane został tak wygięty by kształtem przypominał spływającą truciznę, lub ogon węża. Na taszce miecza, a raczej w zamian niej widnieje oko o pionowej źrenicy. Na końcu ostrza widnieje "szczerba" prowokująca wroga do śmielszego zagrania. Jednak wprawny posiadacz miecza musi go tylko obrócić pod odpowiednim kątem by odedrzeć wrogowi kawał ciała.
Moc Specjalna: Wystarczy, że właściciel ostrza wyśle impuls myślowy, a widoczne na ostrzu fioletowe znaki rozjarzą się i przy każdym cięciu wróg będzie otrzymywał śmiertelną dawkę żrącej trucizny. Specyfik potrafi wyżreć drogę niemal do samej kości, doprowadzając ofiarę do poważnych, czasami wręcz nieuleczalnych kontuzji. Przy jednym zamachnięciu potrafi odebrać do 25HP.
Elerynna - potocznie iluzję, złudzenie optyczne. Długi miecz o jasnym ostrzu, mleczno-biały. W miejscu, gdzie powinno znajdować się na nim zbrocze jest ono prawie przezroczyste(w miejscu zbrocza jest płynne przejście w cieńszą część). Miecz ten wydaje się bardzo prosto zrobiony, jest bardzo opływowy, zmienny, przywodzi na myśl kruche dzieło sztuki, jednak nie złamie się pod żadnym uderzeniem.
Moc Specjalna: Gdy właściciel Elerynna chce użyć jego mocy specjalnej powinien wysłać krótki sygnał mentalny, poczuje wtedy lekkie mrowienie w łapie. Są trzy możliwości, pierwsza to teleportacja, druga to roztrojenie właściciela, a trzecia to niewidzialność.
Re'vaast - najprościej po prostu "energia". Jest to długi miecz o błękitnym zabarwieniu ostrza, które kształtem przypomina połączenie miecza i szabli. Jelec jest tak zrobiony by przypominał wyładowania elektryczne skierowane w stronę wroga. Całe ostrze pokryte jest jednym wielkim rysunkiem, którego identyfikacją nikt nigdy się nie zajmował. Niektórzy śmią mówić, iż potencjalne ofiary rozpoznają w tej plontaninie obrazy, z którymi miały już kiedyś styczność. Ile w tym jednak prawdy? Niewiadomo.
Moc Specjalna: Po wysłaniu sygnały mentalnego, właściciel poczuje w łapie słabe wibracje, a kiedy spojrzy na ostrze dostrzeże przebiegające w miejscu rysunku błyskawice. Przy zamachnięciu będzie ciskał niewielkie wyładowania elektryczne, które w kontakcie ze skórą przeciwnika powodują obrażenia odbierające do 30HP.
Ostrza można przekazać innej osobie jedynie w krytycznej sytuacji, bowiem wiążą one się z duszami właściciela. Dopóki ten jej nie odda, cząstka jego mieszka w ostrzu.
Właściciela Tarey'ane, Elerynny, ani Re'vaast'u nie można zabić, ani zranić jego własnym ostrzem. Zatrzyma się ono wtedy cal od niego nie mogąc ugodzić.
Okres: Kwiecień - Maj.
Święto Anioła - huczne i pełne radości święto, które odgrywa w tradycji święta dość znaczącą rolę. Na każdy okres, w którym przypada uroczystość stado zgodnym głosem wybiera posłańca - pieszczotliwie ozwanego "Aniołem" - będącego ucieleśnieniem bardziej pozytywnych Ciernistych cech. Osoba ta zostaje obdarowana parą ogromnych, smolistych skrzydeł o połyskujących, lekko ostrych piórach. Zadaniem wybrańca jest przemierzanie terenów krainy w celu podarowania fragmentu upierzenia zarówno członkom sfory, jak i sojuszu. Jeśli jednak istota z innego ugrupowania wyraźnie zwróci jego uwagę, może on uczynić względem niej ten dobroduszny gest. Każde z piór jest zapowiedzią szczęścia i przyjaźni w nadchodzącym nowym roku. Wieczorem, gdy świat ucichnie na wszelką wrzawę i radość, Cierniści maszerując na wyznaczony wcześniej teren, aby w rodzinnej i koleżeńskiej atmosferze wręczyć sobie niewielkie upominki. Anioł obejmuję honorowe miejsce w towarzystwie alf i bet.
Okres: Grudzień-Styczeń.
Święto Nowiu Księżycowego - dość huczny okres, który odbywa się w atmosferze wzajemnej rywalizacji, odbudowy lub też sprawdzenia nabytych umiejętności. Przez cały czas Święta na terenach sfory, a nawet i ziemiach sojuszniczych, przeprowadzane są konkurencję, z których najznamienitszą są walki. Uczestnik, który zajdzie najdalej, tym samym obracając swych przeciwników w pył, osiągnie tytuł Mistrza i na zakończenie poproszony zostanie o wzniesienie toastu. Zwycięscy wytypowani z innych kategorii zasiądą po prawicy lub lewicy obecnego, walecznego czempiona. W tym okresie powaga i złośliwości odrzucone są na bok. Dominuję zabawa i chęć sprawdzenia się.
Okres: Październik - Listopad.
Indeks 
