Imiona: Otto, Maddog, Solomon, Peter, Haiku, Lanturne, Atssox Vivid, Aqulon Baleful, Aerdir.

Rasa: Owczarek Niemiecki.

Cechy Charakterystyczne: Brązowe, ciemne oczy. Brak kilku żeber, co jest wynikiem starcia z miną. Kilka blizn na brzuchu. Lubi się objadać.

Charakter: Niezwykle dumny. Nie lubi ponosić porażek. Dąży do siły. Zazdrosny. Zdecydowany. W uczuciach niestały, chwiejny. Ma skłonności do dramatyzowania. Potrzebuje podziwu swej osoby. Lubi fantazjować. Potrzeba doceniania. Opiekuńczość. Bierna obojętność. Ma poczucie obowiązku. Jest pedantyczny. Twierdzi, że przyjemności są złe.

Posiada: Skórzaną obrożę z inicjałem swego imienia, który dostał od pana.

Historia: Syn wojskowego. Matka zmarła przy porodzie. Nawet jej nie znał. Od małego uczony rygoru i posłuszeństwa. Przybiega na każde skinienie, jest na każdą komendę. Z ojcem miał słaby kontakt, a jeśli już, to uczył go odpowiedzialności, i czasem poniżał, kiedy ten robił błędy. Był jakby pośmiewiskiem poligonu, bo też się zachowywał źle. Pyskował. Uciekał z płaczem. Był histerykiem.
Kiedy nad poligon nadleciały samoloty i zaczęły go bombardować, już nie był taki cwany. Oberwał. Jednak nie aż tak, by zemdleć. Wtedy widział ojca po raz ostatni. Nadeszła dla niego śmierć. nawet nie zdążył się z nim pożegnać. Rozstali się w niezgodzie. Do dziś nie potrafi sobie tego wybaczyć.
Musieli mu wyciąć żebra, bo nie szło ich poskładać. Ma więc braki w klatce piersiowej. Poligon został opuszczony. Psy powypuszczane. Nie mogli ich zatrzymać, musiały radzić sobie same. Kilka owczarków niemieckim ruszyło na południe, kilka na północ, a on, został sam. Leżał tam gdzie zmarł jego ojciec. Parę nocy przepłakał. To nic nie dało. Musiał się wziąć w garść. Więc pognał tam, gdzie pchał go los. Na swej bezowocnej tułaczce napotkał Rayo. Samiec, nauczył go wiele o tym jak przetrwać, jak polować i nie dać siebie zabić. Wszystko wziął do serca, teraz dopiero dojrzewał umysłowo.
Niedługo potem się rozeszli. A on wybrał swą drogę, krocząc po ciernistych ziemiach.