Jak dobrze, że nie młoda nie zmuszała go do udzielenia jakiejkolwiek odpowiedzi. Przykleił tylko do pyska jeden z takich ciepłych, ale delikatnie drętwych uśmiechów, prezentowanych zazwyczaj przez przykładnych ojców, którzy za zadanie mają jedynie spłodzenie dzieci, zbudowanie domu i zasadzenie drzewa. No i gdzie twoje drzewo, Desidero...? Ach, domu tez nie masz. Spartoliłeś.
- Lid - mruknął miękko, ale nie było w tym złości - znowu brzmiał łagodnie i spokojnie.
A przynajmniej to sobie usilnie wmawiał.

Otworzyła gwałtownie ślepia, szybko kierując swój wzrok wszędzie, byle nie na Ognistego.
- Ja... chyba muszę iść. - wyrecytowała szybko, nagle podnosząc się. Zdołała jedynie pchnąć małą kulkę ku Desiderowi, posyłając mu jeden z tych równie drętwych uśmiechów co jego - Zaopiekuj się córką... i wybacz mi.
Ostatnie słowa wypowiedziała szeptem. Jednak pozostawienie Ognistej pod jego opieką, zamiast brać ją ze sobą, było lepszym pomysłem. Zabrać ją na wielogodzinną wędrówkę, zamiast po prostu położyć się z nią spać? Ona przecież nie potrafi spać. A w końcu to robi. Ucieka. Od negatywnej atmosfery, od ciszy jaka panowała między nimi. Ostatnie co widzieli to długą kitę ciągnącą się po ziemi za postacią Arystokratycznej.

|| Uhuh, zwalniam Cię już.

Mama od niej uciekła? Zostaje z tatą?.
/ wybacz za jakość pisane fonem

Wybyła.

Wybyła.

Odszedł.

Przyszła.

Przybita samotnością, zmyła się.

zt.