Oblizał się zadowolony ze swojej roboty. By następnie porostu oderwać sobie jedną z łapek kotowatego wraz z barkiem, gdzie jest dość sporo mięska i odejść ze swoją zdobyczą w pysku. Reszta niech robi z tym co chce, kiwnął jeszcze Kurakowi.

zt

Pożegnał Forneusa i przeskoczył kocie truchło lądując w kałuży krwi. Podniósł się szybko, zignorował brzęczenie we łbie i ułożył koślawe, znowu zaczynające lepić się od brudu łapska na dwóch różnych punktach szyi ofiary. Ukręcił jej łeb a później oderwał. Zadowolony ze swej zdobyczy spojrzał po mrocznym lesie uwzględniając obie psie postury. Schwytawszy jeszcze sikający krwią czerep zdematerializował się.
[z/t]

Po raz enty coś, a raczej jej niekontrolowane myśli przejęły nad nią władzę, tymczasowo uniemożliwiając poruszenie się. I całe polowanie ją ominęło. Była na siebie wściekła, ale nic nie mogła poradzić. Podeszła do kota i poczęła sprawnie rozrywać brzuch. Nie ma to jak żerować na zdobyczy innych. Ale brała udział w polowaniu? Brała. A że częściowy, to inna sprawa.
Niedługo potem wybyła.

z.t.